Με αφορμή τις προσεχείς εκλογές ας ρίξουμε μια ματιά
στη διαφορά μεταξύ λαϊκής εντολής και λαϊκής κυριαρχίας, στην οποία είχε αναφερθεί
η Αλέκα Παπαρήγα στην ομιλία της στη βουλή για τον προϋπολογισμό του 2015 πριν
από ένα μήνα περίπου. Η έως πρόσφατα αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ ζητά
εν όψει των εκλογών τη λαϊκή εντολή και δη μια λαϊκή εντολή που θα του δώσει τη
δυνατότητα να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ας μην ξεχνάμε ότι ένας από τους
λόγους που οδήγησαν στην επίσπευση των εκλογών, οι οποίες κατά πάσα πιθανότητα θα
οδηγήσουν σε αλλαγή του μίγματος της αστικής διαχείρισης, ήταν η ρητορική πως η
έως τώρα κυβέρνηση έχει χάσει τη νομιμοποίησή της. Γι αυτό και χρειάζεται,
σύμφωνα με το ΣΥΡΙΖΑ, μια φρέσκια λαϊκή
εντολή για να μπορέσει να εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ το πρόγραμμά του.
Ο λαός θα εκφραστεί λοιπόν σε λίγες μέρες και θα
δώσει την εντολή του. Θα τον κάνει αυτό όμως και κυρίαρχο; Ισοδυναμεί η λαϊκή
εντολή με τη λαϊκή κυριαρχία; Το ερώτημα είναι σημαντικό γιατί πολλά θα
ακούσουνε τα αυτάκια μας από τις τυμπανοκρουσίες και τα πανηγύρια των νέο-Πασόκων.
Η ‘πρώτη φορά Αριστερά’ δε θα διστάσει καθόλου να επιτεθεί στο ΚΚΕ με στόχο να
το αποδυναμώσει -αυτός άλλωστε είναι εγγενής στόχος κάθε αστικού κόμματος, να
διαλύσει τον ταξικό του αντίπαλο- κατηγορώντας το ότι στέκεται εμπόδιο στη ‘λαϊκή
κυριαρχία’, λόγω της δεδηλωμένης αντίθεσής του
στη συμμετοχή σε αστική κυβέρνηση σε συνθήκες δικτατορίας της αστικής
τάξης. Ήδη έχουνε αρχίσει να λυσσάνε. Το ΚΚΕ πρέπει σώνει και ντε να απεμπολήσει
τις αρχές του και τα επιστημονικά συμπεράσματα που έχει βγάλει από τη συμμετοχή άλλων ΚΚ (Χιλής, Ιταλίας,
κλπ) σε αστικές κυβερνήσεις, να προδώσει όχι μόνο τους ώριμους και άτεγκτους υποστηρικτές
του αλλά και ολόκληρη την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, για να
κοιμούνται ήσυχοι οι ‘πρώτη φορά Αριστεροί’ κυβερνήτες μας, Κουρουμπλής,
Τσουκαλάς, Μητρόπουλος και σια.
